otte van Trigt, geboren in de zomer van 1988 in Haarlem, ik ben een echte mug zoals ze dat noemen. Ik heb een oudere broer, Dirk en een jonger zusje Anne. Allebei zijn het schatjes en zou ik ze voor geen goud willen missen maar vroeger konden we heerlijk kiften of zoals op de foto hiernaast genieten van een koekje. Ik ben niet altijd zo sportief of avontuurlijk geweest, door mijn fysieke uitdagingen is dit zo gegroeid. Ik was vroeger echt een doetje, een meisje-meisje een huppelkutje zoals ik wel eens werd genoemd (ik huppel overigens nog steeds graag). Ik moest op judo om te leren vallen en om wat meer van mij af te leren bijten want elke keer als ik viel was het een hele dramashow.
Ik was geen sportief talent, mijn prioriteiten lagen ergens anders. Voornamelijk bij het lezen van boeken en wegdromen in mijn eigen wereld. Ik ben tot een jaar of 16 echt ontzettend gepest en het lezen van boeken en het wegdromen in mijn eigen wereld was veilig. Hier kon ik niet belachelijk worden gemaakt, worden uitgelachen of erger. Ik sportte wel en ben dat altijd blijven doen maar pas na mijn ongeluk en de diagnose reuma is dit (drastisch)verandert.
Platgereden worden door een auto, denken dat je doodgaat verandert wel het een en ander aan je perspectief. Ik wilde mij namelijk nooit meer zo zwak en slecht voelen als toen in het ziekenhuis en in de eerste periode van mijn herstel. Ik wilde weer sterk worden en in controle zijn over mijn eigen lichaam.